تیمداری اجباری یا تعهد واقعی؟
تیمداری اجباری یا تعهد واقعی؟ |
با الزام کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) به داشتن تیم زنان برای دریافت مجوز حرفه‌ای، بسیاری از باشگاه‌های مردان ایرانی در یکی دو سال اخیر به‌صورت شتابزده اقدام به تأسیس تیم‌های فوتبال زنان کردند. در ظاهر این اقدام گامی مثبت برای رشد فوتبال زنان به نظر می‌رسید، اما در عمل، شکاف مالی و مدیریتی میان تیم‌های مردان و زنان آن‌قدر عمیق است که می‌توان گفت فاصله قراردادها از «زمین تا آسمان» است.
به گزارش فوتبالز واقعیت این است که در بیشتر باشگاه‌های ایرانی، تیم زنان تنها به عنوان بخشی از یک الزام اداری دیده می‌شود، نه به‌عنوان بخش جدی و مؤثر از ساختار باشگاه. نظام پرداختی نیز گواه این موضوع است. در حالی که بازیکنان مرد با قراردادهای چند میلیاردی وارد فصل می‌شوند، زنان فوتبالیست برای دریافت حداقل‌های خود ماه‌ها در انتظار می‌مانند. بسیاری از تیم‌هایی که فصل گذشته با هیاهوی زیاد تیم زنان را تشکیل دادند، هنوز بدهی فصل قبل خود را تسویه نکرده‌اند.
بحران اسکناس در لیگ برتر
نمونه بارز این وضعیت، باشگاه استقلال خوزستان است که با وجود تیمداری در فصل گذشته، هنوز بخشی از مطالبات بازیکنان و کادر فنی زنان خود را پرداخت نکرده است. گفته می‌شود برخی از بازیکنان حتی برای هزینه رفت‌وآمد یا درمان مصدومیت‌شان نیز از جیب خود خرج کرده‌اند.
در این میان، عملکرد پرسپولیس نسبت به سایر باشگاه‌ها قابل تقدیر است. این باشگاه فصل گذشته تمامی مطالبات بازیکنان و کادر فنی تیم زنان خود را تسویه کرده و در فصل جدید نیز ۳۰درصد از مبلغ قراردادها را تا این مقطع از فصل پرداخت کرده است. این رویکرد منظم، هم در ایجاد انگیزه بین بازیکنان زنان مؤثر بوده و هم تصویری حرفه‌ای‌تر از باشگاه پرسپولیس ارائه داده است.
گل‌گهر سیرجان نیز از جمله باشگاه‌هایی است که عملکرد مثبتی در حوزه زنان داشته است. تیم زنان این باشگاه در فصل جاری نتایج خوبی کسب کرده و از نظر پشتیبانی مالی و لجستیکی نیز در شرایط بهتری نسبت به بسیاری از رقبا قرار دارد. به نظر می‌رسد باشگاه سیرجانی نگاه جدی‌تری به فوتبال زنان دارد و تلاش کرده میان بخش مردان و زنان خود تعادل نسبی برقرار کند.
در سوی دیگر، سپاهان اصفهان تاکنون پرداختی قابل‌توجهی به اعضای تیم زنان خود نداشته و بازیکنان این تیم همچنان در انتظار دریافت اولین بخش از قراردادهایشان هستند. این در حالی است که سپاهان از باشگاه‌هایی با سابقه و با امکانات گسترده در کشور محسوب می‌شود و انتظار می‌رفت الگویی برای سایر تیم‌ها باشد.
تیم ملوان بندرانزلی نیز که از ریشه‌دارترین و پرافتخارترین تیم‌های فوتبال زنان ایران به شمار می‌رود، هنوز پرداختی جدیدی نداشته است. با این حال، ساختار حرفه‌ای و سابقه این تیم باعث شده بازیکنانش با صبر و انگیزه به کار ادامه دهند، هرچند فشار مالی به‌وضوح احساس می‌شود.
نکته قابل توجه اینکه فدراسیون فوتبال ایران بار‌ها اعلام کرده است که جلوی صدور کارت بازی تیم‌های بدهکار را می‌گیرد و در لیگ مردان به صورت ویژه این موضوع را اجرا می‌کند اما در بخش زنان چنین توجه‌ای نشده است. این تصمیم در صورت اجرای واقعی می‌تواند گامی مؤثر برای ایجاد نظم مالی و احترام به حقوق بازیکنان بانوان باشد. با این حال، تجربه نشان داده اجرای چنین تصمیماتی اغلب با مماشات و استثنا همراه بوده است.
در نهایت، اگرچه الزام AFC باعث شد تیمداری زنان در ایران گسترش یابد، اما تا زمانی که نگاه مدیریتی، مالی و رسانه‌ای به فوتبال زنان تغییر نکند، فاصله میان شعار برابری و واقعیت موجود همچنان زیاد باقی خواهد ماند.
💻منبع:ایران‌ورزشی 📸عکس:باشگاه سپاهان
◾️با فوتبالز همراه شوید
◾️فوتبالز را در اینستاگرام دنبال کنید ◾️footballs.women@
