پتانسیل و استعداد خوبی در سطح فوتبال زنان داریم

پتانسیل و استعداد خوبی در سطح فوتبال زنان داریم |

تیم فوتبال خاتون بم دست به کار مهمی زد و به هدفی بزرگ دست یافت تا قاب‌هایی زیبا و ماندگار از بازیکنان این تیم و البته فوتبال زنان ایران در آسیا ثبت شود. تیم تحت هدایت مرضیه جعفری خالق لحظاتی است که بسیاری از زنان عاشق فوتبال با تمام کم و کاستی ها، سال‌ها برای آن زحمت کشیدند تا حالا شاهد تحقق آن باشند.

به گزارش فوتبالز خاتون بم در مرحله مقدماتی لیگ قهرمانان زنان آسیا با کسب دو پیروزی ۲ بر یک و ۲ بر صفر مقابل آر‌تی‌سی و کیتچی (قهرمانان کشورهای بوتان و هنگ کنگ)، موفق شد به مرحله گروهی لیگ قهرمانان زنان آسیا راه پیدا کند و باید در گروه دوم به مصاف سه حریف سرسخت برود. مرحله گروهی رقابت‌های لیگ قهرمانان زنان آسیا با حضور ۱۲ تیم برتر آسیا از ۱۵ تا ۲۱ مهرماه به شکل متمرکز در کشور تایلند برگزار می‌شود و خاتون بم به ترتیب به مصاف ملبورن‌سیتی استرالیا، کایا ایلویلو فیلیپین و کالج اسکالرز تایلند خواهد رفت.

خانم جعفری تبریک بابت موفقیت تیم خاتون بم و صعود به مرحله گروهی لیگ قهرمانان. در ابتدا درباره بازی دوم و تاریخ‌سازی تیم‌تان صحبت کنید.

بازی خیلی خوبی بود و حریف هم تیمی قوی بود. علاوه بر بازیکنان خوبی که در تیم هنگ‌کنگ حضور داشت، آنها در ترکیب خود چند لژیونر هم داشتند، اما ما شناخت خیلی خوبی از این تیم داشتیم چون بازی قبلی‌شان را آنالیز کرده بودیم و از نقاط ضعف و قوت‌شان آگاه و روی آنها کار کرده بودیم. موقعیت‌های زیادی خلق کردیم و در سمت دیگر با توجه به آنالیزی که داشتیم اجازه ندادیم در حملات به ما ضربه بزنند. خدا را شکر بچه‌ها توانستند نتیجه‌ای که می‌خواهیم را به دست بیاورند.

مونا حمودی در این دو دیدار درخشید و در هر بازی گل زد.

مونا بازیکنی است که فوتبالش را از بم آغاز کرد و از ابتدای فوتبالش بازیکن خود من محسوب می‌شود. در این سال‌ها فقط یکی دو سال در بوشهر بازی کرد. بازیکن بسیار خوبی است و علاوه بر توانمندی‌های فنی، بازیکنی باغیرت است و همیشه می‌گوید تیم اول و آخرم، بم است. فکر می‌کنم همین غیرت و تعصبش خیلی تأثیر داشته و در هر شرایطی و با هر آسیبی برای تیم بازی کرده است. بُعد فنی‌اش هم که کاملاً مشهود است و پارسال گل‌های مهم و زیبایی در لیگ زد و امسال هم بازیکنی بود که نمایش خیره کننده‌ای داشت. مونا، نیمار فوتبال زنان است و به خاطر توانایی فنی‌اش ما به او می‌گوییم نیمار.

نظرتان درباره مرحله بعد مسابقات و حریفانی که باید مهرماه با آنها مصاف داشته باشید، چیست؟

تمام هدف‌مان این بود که صعود کنیم و خوشبختانه به جمع ۱۲ تیم برتر آسیا رسیدیم. حالا در مرحله بعد با تیم‌های استرالیا، تایلند و فیلیپین همگروه هستیم و تمام تلاشم این است که آنجا بتوانم پیشرفت بچه‌ها را نسبت به این مرحله از مسابقات ببینم. چون از لحاظ نتیجه که نمی‌توانیم معجزه کنیم و باید با واقعیت روبه‌رو شویم. مثلاً استرالیا جزو ابرقدرت های فوتبال زنان در دنیاست و همین تیم علاوه بر کلی بازیکن ملی‌پوش، چند لژیونر هم دارد یا نماینده فیلیپین علاوه بر بازیکنان خودش چند بازیکن امریکایی دارد.

رمز موفقیت و پیشرفت بم در فوتبال زنان چیست؟

معمولاً تیم‌های دیگر بازیکنان غیربومی زیادی دارند، اما این تیم از ابتدا با بازیکنان بومی تشکیل شد و همیشه هم جزو تیم‌های مدعی بودیم. خود من در هر جا که کار می‌کنم سعی دارم نفر اول باشم و مسئولیتم را به خوبی انجام دهم و معمولاً بازیکنانم هم همینطور هستند و تلاش می‌کنند فوتبال را به نحو احسن انجام دهند و در مقابل کاری که از آنها خواسته شده، مسئولیت‌پذیر باشند.

فضا و جو بم در خصوص تیم فوتبال زنان مثبت است و مردم توجه زیادی به این تیم دارند…

مردم شهر بم خیلی این تیم را دوست دارند. فکر می‌کنم تنها شهری است که تیم فوتبال زنانش به تیم مردان ارجحیت دارد. در کل تیم خاتون بم میان مردم استان کرمان به خصوص شهر بم بسیار محبوب است. بارها شاهد بودم کسانی هستند که فقط پیروزی‌های این تیم باعث لبخند روی لب‌های آنها می‌شود و با توجه به زلزه‌ای هم که در بم آمد، این تیم خیلی برای آنها حائزاهمیت است و دلخوشی مردم محسوب می‌شود. فکر می‌کنم انگیزه خاصی برای بازیکنان است که می‌بینند چنین هوادارانی دارند. از طرفی شاید از لحاظ مادی تیم ما تیم چهارم، پنجم باشد، اما مسئولانی داریم که تمام تلاش‌شان برای فوتبال بانوان و موفقیت این تیم است و بُعد مسئولیت اجتماعی را در نظر می‌گیرند، چون می‌بینند که این تیم چقدر بین مردم محبوب است. تعدادی مسئول داریم که بین فوتبال بانوان و آقایان تفاوتی نمی‌گذارند و حتی شاید اولویت‌شان فوتبال بانوان باشد. همه این موارد در کنار تمریناتی که داریم باعث موفقیت تیم شده است. گاهی خود من به خاطر تمرینات سنگین آن هم در شرایط سختی که داریم، دلم برای بچه‌ها می‌سوزد و هر ساعتی که من می‌گویم تمرین می‌کنند و از جان و دل برای تیم مایه می‌گذارند. کمک خدا، تلاش خود بچه‌ها و مواردی که باعث انگیزه مضاعف می‌شود، در روند تیم خیلی تأثیرگذار بوده است.

پیش از این اعلام شد که یکی از الزامات AFC برای صدور مجوز باشگاه‌های فوتبال مردان، تیمداری در بخش زنان است. شما اطلاعی از این موضوع و روند کار دارید؟

در ابتدا این را بگویم که باشگاه‌ها ملزم به تیمداری در لیگ برتر نیستند و می‌توانند در لیگ دسته اول یا دوم یا حتی در سطح استان تیم بانوان داشته باشند و فکر می‌کنم بیشتر باشگاه‌ها می‌خواهند تیم فوتبال زنان را هم تشکیل دهند.

مثلاً باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس اقدامی در این خصوص داشته‌اند؟

اکثر تیم‌ها درخواست داده‌اند که در لیگ دسته دو تیم داشته باشند که مسابقات آن از اسفندماه شروع می‌شود. می‌دانم که استقلال و پرسپولیس می‌خواهند در بخش زنان تیم داشته باشند، اما اینکه در چه سطحی می‌خواهند تیمداری کنند را دقیق نمی‌دانم. شنیده‌ام که پرسپولیس به دنبال امتیاز تیم در سطح دسته یک و حتی لیگ برتر است. در هر حال اگر باشگاهی بخواهد در لیگ برتر فوتبال زنان تیم داشته باشد باید امتیاز تیمی را بخرد چون لیگ برتر با همان ۱۰ تیم برگزار خواهد شد.

به نظر شما چقدر این موضوع می‌تواند به گسترش و پیشرفت فوتبال زنان کمک کند؟

به هر حال هر چقدر که اسپانسر و تیم بیشتری داشته باشیم، بچه‌های ما راحت‌تر فوتبال بازی می‌کنند و از سویی تعداد دختران بیشتری جذب فوتبال حرفه‌ای می‌شوند و از طرفی بچه‌ها هم وقتی خوب حمایت شوند، انگیزه بیشتری پیدا می‌کنند. در کل ما پتانسیل و استعداد خوبی در سطح فوتبال بانوان داریم. همانطور که تیم خاتون بم در این سطح از مسابقات قاره‌ای آن را ثابت کرد. تعدادی از مربیان خارجی که در باشگاه‌ها یا حتی در سطح ملی فعالیت می‌کنند و من با آنها در ارتباط هستم، بازی‌ها را که دیده بودند، می‌گفتند تیم شما خیلی خوب هم صاحب تاکتیک تیمی و هم تکنیک فردی است. بچه‌ها این توانایی را دارند آنچه از آنها خواسته می‌شود را اجرا کنند. بنابراین قطعاً تیمداری در بخش بانوان کمک زیادی به ارتقا و پیشرفت بچه‌ها می‌کند و در کنارش هم مربیان می‌توانند سطح کیفی خود را ارتقا دهند. از سویی نیاز داریم در تورنمنت‌ها و مسابقات بین‌المللی مختلف، حضور مستمر داشته باشیم.

در پایان ضمن گرامیداشت یاد خانم ملیکا محمدی، از فقدان او و حس و حالی که در این مسابقات داشتید، صحبت کنید.

وقتی وارد کشور بوتان شدم حالم خیلی بد شد و نبود ملیکا واقعا نمود بیشتری پیدا کرد و مشهود بود. با خودم اصلاً نمی‌توانستم کنار بیایم که بروم در دوره‌ای از مسابقات شرکت کنم که ملیکا نباشد. مخصوصاً در این سطح که می‌دانستم چقدر دوست داشت در آن باشد و بازی کند. نبود ملیکا علاوه بر اینکه از لحاظ روحی و روانی خیلی مرا به هم ریخت، از بُعد فنی هم خیلی تأثیرگذار بود. ملیکا بازیکنی بود که هم از لحاظ اخلاقی و هم فنی جزو بازیکنان درجه یک ایران و حتی آسیا محسوب می‌شد. نبودش خیلی خیلی مرا اذیت کرد و می‌دانم که برای بچه‌ها هم همینطور بود، اما سعی می‌کردیم خیلی به روی خودمان نیاوریم و آن را نشان ندهیم چون من می‌دانستم بچه‌ها بیشتر اذیت می‌شوند و آنها هم متقابل همین حس را نسبت به من داشتند. تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که واقعاً نبودش برای ما خیلی سخت می‌گذرد و حتی در فوتبالی که من عاشقانه آن را دوست دارم، اما بازهم اذیت می‌شوم؛ وقتی خودم کنار زمینم ولی ملیکا نیست.

💻منبع:تابناک 📸عکس:فروغ طاهرخانی  ✍️خبرنگار:مهدی ملکی